Do tej pory na blogu nie ukazała się jeszcze ani jedna opinia o całej serii w jednym poście. Ale dla Zofii Wilkońskiej musiałam zrobić wyjątek.
Sporo tej książki było w mediach społecznościowych, ale ostatnio bardziej pochłaniają mnie współprace i czytanie swoich stosików hańby, więc seria trafiła na przydługą listę książek do przeczytania. Okres izolacji i świetna inicjatywa EmpikGo dała mi jednak szansę na zapoznanie się z losami szalonej Pani Zofii i przesłuchałam w ciągu miesiąca wszystkich trzech części.
Kółko się Pani urwało było testem, poznaniem fenomenu tego autora i drzwiami, przed które nie da się już wyjść. Fabuła totalnie mnie pochłonęła, humor i język. Trochę jakbym towarzyszyła starszej, przebojowej Pani w codziennych czynnościach. No może jej życie odbiega nieco od mojego wyobrażenia o życiu emerytów, ale Zofia pozytywnie zaskakuje.
Życie emeryta nie musi być nudne, a Pani Wilkońska jest doskonałym przykładem! Nie boi się przygadać obcemu w komunikacji miejskiej, walczy z sąsiadami o swoje, a policjantów poucza, jak wykonuje się ich zawód i to w dodatku wyłącznie na podstawie oglądanych seriali. Nie należy do spokojnych osób, jest narwana, chaotyczna i czasami zbyt często wychodzi przed szereg.
Ale właśnie dzięki temu ta seria tak wciąga. Fabuła jest dynamiczna w każdej z trzech części, twisty wyskakują jeden za drugim, a nowe wyzwania pojawiają się przed bohaterką jak szalone. Walka z przestępczością, szpital, a nawet więzienie! To miejsca akcji dla przygód Zofii. Każde z nich wiąże się także z ciekawymi bohaterami: od uroczych więźniarek, przez puszystych i średnio rozgarniętych przestępców, aż po tajemniczą postać syna.
Ta seria to złoto, szczególnie podczas izolacji, której aktualnie się poddajemy. Serdecznie Wam ją polecam :)
Ta seria powraca do mnie wciąż i wciąż. Może to faktycznie dobry czas na poznanie staruszki. Tylko ja tak bardzo nie lubię audiobooków, a stos nie przeczytanych książek ciągle rośnie :D
OdpowiedzUsuń